Hoagdij D Xinzhuag
Henvjiub yivqian, you yi weir hoagdij, feichagw mmilianxl piauliagh d yifu. Weiile ddedao meeilib d yifu, ta jihuw yugjinb l sovyou d qianj, ta syenzhit dui ziigi d junduir y moobuguanxin, geg bu aiihao kaanxidy. Chuq chuan l xinb yifu, ccaihui zooshag mavche chumenm xuaanyaoh yifanw. Meiw yitian, meiw g zhogjtou ta dou yao huaanshag yi tao xinb yifu. Renmen zai ttanlun hoagdij shih zogvhui sho: “hoagdij zyegzai huiiyiisyi li.” daanshi ttidao zye weir hoagdij, Renmen douhui sho: “hoagdij zyegzai gegyisyi li.”
Ta sovzai d zye zom cregshil, renmen d sheghos qigsogb youh yyukuai, meiw tian dou you xuvdo waiiggorren llaidao zyeli. You yitian, cregshil li lai l liag g piandzi, tamen hvagchend ziigi s fagvzhigog, neg zhiyf chu shei dou wwufas hiagxiagw d zui meib d buy. Zyezhogc buy crule seecaiy h ttu’anm hen you teese, errqiew yog taw fegy chu d yifu y butogxuncrag, ffanshi yyuchunx hoozher bu cyenzhip d ren, dou kan bujianp zye jianw yifu.
“ak, zye zyegshi w xiag yao d yifu!” hoagdij xinli xiag z, “rrugom w chuanshag zyezhogc yifu, jiu kevyiw biaanrenk wode wwaggo li shei bugou cyenzhip; shei s cogmmigrren, shei s sharzi. w dei rag tamen ginkuai zhiyf chu zyezhogc buy lai!” yyushi, ta fuugei liag g piandzi henvdo qianj, big miigligj tamen liikej kaigogm.
Piandzi baid chu liag jiam zhiji, zhuagmmuzooyaag dd gogzo z, danw qqishib zhiji shag srenme y mmeiyou. Tamen yicih youh yicih dd qigk hoagdij gei tamen zhenguit d sixiany h jinjzi, zuiihou zyexie dogxil dou bei tamen zhuagjin l ziigi d kooudaiy. Tamen yijiuhc zai liag jiam kogkog d zhiji shag mmaglut z, yizhib gogzo dao shenyeh.
“w xiag zhidaol buy zhiyf der zenvyag l.” hoagdij xinli xiag z, danw youh hiagki tamen sho d yyuchunx ho bu cyenzhip d ren kan bujianp zyezhogc buy, xinli liikej gan dao buziizai. Suiran ta reenwei ziigi yog buzhaow danxin, danw hhaishi joedig xianb pai yi g ren qu kaankan. Cregli d ren dou tigsho l zyezhogc qqiguai d buuliao, yinci dou xiag kaankan shenbian d ren you do benx hoozher you do zaogaoc.
“w yao pai w zhogchegk d lao chenr qu kaankan,” hoagdij xiag, “ta s g hen you ttounao d ren, errqiew feichagw cyenzhip, driyou ta neg kaanchu buuliao zenvyag.”
Syanliagb d lao chenr llaidao liag g piandzi gogzo d diifag, kaanjianp tamen zop zai kogkog d zhiji qian mmaglut z.
“syagdij!” lao chenr zhegda yanvjigp xiag z, “zye s zenvme hoishix, w srenme y mei kaanjianp!” daanshi ta mei sho chu zye juk hua.
Liag g piandzi tranmeirt dd qigk ta zooujinz yidian, big zhid z liag jiam kogkog d zhiji wenk ta, buy d huaweny h seecaiy syibushi hen meeilib.
Kevlianx d lao chenr pinmigr zhegda yanvjigp, kevshi hhaishi srenme y mei kaanjianp, yinwei zhiji shag queeshib srenme y mmeiyou.
“wode syagdij!” ta xiag, “nnandaol w hen yyuchunx ma? Kevshi w ccogweiw hoaiyix goz ziigi. Zye jianw shix jues buneg rag qqita ren zhidaol. Nnandaol s w bugou cyenzhip ma? Bu, w buneg sho w kan bujianp buuliao.”
“xiansheg, nin you srenme yiijianp ma?” yi g zhigogm weendaol.
“ak, zhenshi haaokan jim l!” lao chenr daid z yanvjigj zivxib dd kan z, shodaol, “huaweny zhen meib ak! Seecaiy y feichagw haaokan! W yao bigvbao hoagdij, zye buuliao rag w feichagw manvyii. ”
“n, tigdao nin d hua women zhen gaoxigq ak!” liag g zhigogm yiikoouttogsheg dd shodaol. Tamen ba buuliao d seecaiy h huaweny youh shegdog dd meaoshuk l yifanw. Lao chenr zivxib dd tig z, hao hoiqu beip gei hoagdij tig, erw ta y zyeme zod l.
Yyushi, liag g piandzi hvagchend weiile zhibuy, biixup you geegdo d sixiany h jinqianj. Zuiihou, tamen ba sovyou d dogxil dou zhuagjin ziigi d kooudaiy, zhiji shag lianz yi genm xiany y mmeiyou. Tamen rregjiuhc zai kogkog d zhiji shag giazhuag gogzo z.
Mei goz dojiub, hoagdij youh pai l yi weir zhogchegk d guanyuanr qu, kaankan syibushi hen kuai jiu neg wwancheg l. Ta kaanjianp d h zhiqian na weir lao chenr kaanjianp d yiyag, liag jiam zhiji shag rregshi srenme y mmeiyou.
“nin joeder zye buuliao zenvyag?” liag g piandzi weendaol, hai zhuagchu zhid gei ta kan d yagzi, big zod l yifanw gieshikj.
“w kevbu yyuchunx!” guanyuanr xiag, “yevxu s yinwei w bugou cyenzhip? Taib hoajidc l, w buneg rag ren zhidaol!” yyushi, ta ba genben bu conzai d buuliao haaohao dd zaanmeib l yifanw, ta hai gen tamen sho, ta hen hihuan buuliao d yyanse h huaweny. “zhenshi taib meib l!” hoiqu zhihou, ta dui hoagdij sho.
Cregli d renmen dou zai yiilun zyezhogc buuliao.
Sianzai, hoagdij joedig ziigi qu kaankan l. Ta teebie tiaoxuan l ppeitog guanyuanr, qqizhog baoko yivjig qu goz d liag weir daachenr. Liag g piandzi zheg juujighuiisren dd zai zhibuy, danw zhiji s mmeiyou yi genm sixiany. “Biixia, nin joeder piauliagh ma?” liag weir zhogchegk d guanyuanr shodaol, “Biixia qigk kan, huaweny do jigzhizd yak! Seecaiy do meeilib yak!” tamen zhid z kogkog d zhiji, yivwei bbieren kenvdig kaanjianp buuliao l.
“zye s zenvme hoishix?” hoagdij xinxiag, “taib huagtagl l, w zigran srenme y mei kaanjianp! S w yyuchunx ma? Nnandaol w bupei dag hoagdij? Tian ak, zye s taib kevpa l, w ccogweiw yyujianp zyeme kevpa d shix!”
“s ak, zhenshi meib jim l!” hoagdij sho, “w feichagw manvyii!”
Ta manvyii dd dian z tou, giazhuag ziixib dd kan z zhiji shag d buuliao, ta buxiag sho chu ta srenme y mei kaanjianp. Ppeitog guanyuanr men y zhuag z zai kan buuliao, qqishib tamen srenme y mei kaanjianp, tamen h hoagdij sho z xiagtog d hua: “ak, zhenshi meib jim l!” tamen hai zianyiik hoagdij, yog zyezhogc qqite d buuliao zoocheg yifu, zai jjijiag yao juvxig d yyouxig daadiany shag chuan taw. Meiw g ren dou zai fuuhe z sho: “taib meib l! Taib jigzhizd!” liianshag dou luuchu hiyuex d srense. Yyushi, hoagdij ciiyud piandzi joeshir d ttouxianjj, big zegyud yi meimy kevyiw gua zai kouuyan shag d xunzhagk, hai fegq tamen wei “gogtiglc zhiyf shiy”.
Yyouxig daadiany qanyeh, weiile wwancheg hoagdij d xinyiy, liag g piandzi dregyeh weiw mianp, dian z 16 zhiq laazhuh zai ganvgogm. Tamen shou nad giandaoj zai kogzhog giancaij yifanw, youh nad z mmeiyou chuanxiany d zhenj fegy z, zuiihou, qqishegk shodaol: “qigk kan! Yifu wwancheg l!”
Hoagdij daiilig ta zunguit d qqishir men laiidao zyeli. Liag g piandzi yi ren juvki yi zhiw shou, fagvfurf sxouli nad z yi jianw dogxil yiyag, sho: “qigk kan, zye s kuyzi, zye s paoyzi, hhaiyou waiiyiy!” “zye jianw yifu feichagw qigroum, jiu xiagr zhizhuwagv yiyag, chuan zai shenshag jiu xiagr srenme y mei chuan shiwde. Zye zyegshi tawde srenqib zh chul. ”
“s ak, zhenshi buco!” qqishir men shodaol, danw srijiil shag tamen srenme y mei kaanjianp, yinwei diiquet srenme dou mmeiyou.
“sianzai, qigk hoagdij Biixia ba nin d yifu top sialai, ”liag g piandzi sho, “rag women zai zye mian da jigjzi qian wei nin ba xinyiy huand shag.”
Hoagdij todiao l shenshag sovyou d yifu, liag g piandzi zhuagmmuzooyaag dd ba xinyiy yi jianw yi jianw jiao gei ta. Tamen zai hoagdij d yaoweil shag baainog yizhenl, xiagr s zai jiiy srenme dogxil. Zuiihou, hoagdij zai jigjzi qian zovyoul zhvandog shenti, zhuagzo cog jigjzi li xinshagt zye jianw xinyiy.
“tian ak, zye shen yifu taib hheshen l! Yagzi y haaokan jim l!” daajia yitog zaanmeib daol, “qiaop na huaweny do meib! Seecaiy do liaaglib! Zhenshi yi jianw wwanmeib d yifu!”
Zyeshih diianliy guanr sho: “hoagaic yivjig zhvnbeid hao l, Biixia yi chuqu, yyouxig jiu kevyiw kaishiry l!”
“w yivjig zhvnbeid hao l.” hoagdij sho, “zye shen yifu hen syihed w bak?” sho z, youh zai jigjzi qian zhvandog z shenti, ta xiag rag daajia reenwei ta zai hen zivxib dd xinshagt tade yifu. Syicog shenchu shou zhuagzo zai diishag nnaki hou juyy, rranhou zoochu jiag hou juyy toki d dugzo. Tamen reenzhen dd ba kogshou juq zai xiogqian, hen pa rag ren kaanchu qqishib tamen sxouli srenme y mmeiyou.
Yyouxig zyegshim kaishiry l. Jiedaol shag zhanz z d ren, chuagkou li shenchu naaodaiy d ren dousho: “tian ak, hoagdij shenshag d yifu zhen piauliagh! Yifu d hou juyy youh chag youh hoalib! Qiaop, zhenshi taib hheshen l!” shei dou bu yuaanyii rag bbieren zhidaol, qqishib ziigi srenme dou mmeiyou kaanjianp, yinwei naayag ziuhui baulus ziigi yyuchunx hoozher bu cyenzhip. Hoagdij d xinyiy ccogweiw ddedao xiagr zyecih puvbianz d zaanmeib.
“kevshi, ta genben srenme y mei chuan yak!” zuiihou, yi g hiaohair shodaol.
“shagdij ak, ni tig, dome tianzhen d hua!” hairzi d fuuqin shodaol. Yyushi, daajia kaishiry toutour choanbod hairzi jiagk d hua.
“yoouge hiaohair sho, ta genben srenme y mei chuan!”
Zuiihou sovyou ren dousho: “ta ddiquet srenme yifu y mei chuan yak!” hoagdij kaishiry ginzhagq kilai, yinwei ta y joeder baaixigr jiagk d hua s zhende. Bugoz, ta xinli que xiag: “w biixup wwancheg zyecih d yyouxig!” yyushi, hoagdij zhuagchu geegjiad jiaoao d srenqig, syicog sxouzhog to z na big bu conzai d hou juyy, gen zai tade shenhou.
皇帝的新装
很久以前,有一位皇帝,非常迷恋漂亮的衣服。为了得到美丽的衣服,他几乎用尽了所有的钱,他甚至对自己的军队也漠不关心,更不爱好看戏。除非穿了新衣服,才会坐上马车出门炫耀一番。每一天,每个钟头他都要换上一套新衣服。人们在谈论皇帝时总会说:“皇帝正在会议室里。”但是提到这位皇帝,人们都会说:“皇帝正在更衣室里。”
他所在的这座城市,人们的生活轻松又愉快,每天都有许多外国人来到这里。有一天,城市里来了两个骗子,他们谎称自己是纺织工,能织出谁都无法想象的最美的布。这种布除了色彩和图案很有特色,而且用它缝出的衣服也不同寻常,凡是愚蠢或者不称职的人,都看不见这件衣服。
“啊,这正是我想要的衣服!”皇帝心里想着,“如果我穿上这种衣服,就可以辨认我的王国里谁不够称职;谁是聪明人,谁是傻子。我得让他们尽快织出这种布来!”于是,他付给两个骗子很多钱,并命令他们立刻开工。
骗子摆出两架织机,装模作样地工作着,但其实织机上什么也没有。他们一次又一次地请皇帝给他们珍贵的丝线和金子,最后这些东西都被他们装进了自己的口袋。他们依旧在两架空空的织机上忙碌着,一直工作到深夜。
“我想知道布织得怎样了。”皇帝心里想着,但又想起他们说的愚蠢或不称职的人看不见这种布,心里立刻感到不自在。虽然他认为自己用不着担心,但还是决定先派一个人去看看。城里的人都听说了这种奇怪的布料,因此都想看看身边的人有多笨或者有多糟糕。
“我要派我忠诚的老臣去看看,”皇帝想,“他是个很有头脑的人,而且非常称职,只有他能看出布料怎样。”
善良的老臣来到两个骗子工作的地方,看见他们坐在空空的织机前忙碌着。
“上帝!”老臣睁大眼睛想着,“这是怎么回事,我什么也没看见!”但是他没说出这句话。
两个骗子谄媚地请他走近一点,并指着两架空空的织机问他,布的花纹和色彩是不是很美丽。
可怜的老臣拼命睁大眼睛,可是还是什么也没看见,因为织机上确实什么也没有。
“我的上帝!”他想,“难道我很愚蠢吗?可是我从未怀疑过自己。这件事决不能让其他人知道。难道是我不够称职吗?不,我不能说我看不见布料。”
“先生,您有什么意见吗?”一个织工问道。
“啊,真是好看极了!”老臣戴着眼镜仔细地看着,说道,“花纹真美啊!色彩也非常好看!我要禀报皇帝,这布料让我非常满意。”
“嗯,听到您的话我们真高兴啊!”两个织工异口同声地说道。他们把布料的色彩和花纹又生动地描述了一番。老臣仔细地听着,好回去背给皇帝听,而他也这么做了。
于是,两个骗子谎称为了织布,必须有更多的丝线和金钱。最后,他们把所有的东西都装进自己的口袋,织机上连一根线也没有。他们仍旧在空空的织机上假装工作着。
没过多久,皇帝又派了一位忠诚的官员去,看看是不是很快就能完成了。他看见的和之前那位老臣看见的一样,两架织机上仍是什么也没有。
“您觉得这布料怎样?”两个骗子问道,还装出指给他看的样子,并做了一番解释。
“我可不愚蠢!”官员想,“也许是因为我不够称职?太滑稽了,我不能让人知道!”于是,他把根本不存在的布料好好地赞美了一番,他还跟他们说,他很喜欢布料的颜色和花纹。“真是太美了!”回去之后,他对皇帝说。
城里的人们都在议论这种布料。
现在,皇帝决定自己去看看了。他特别挑选了陪同官员,其中包括已经去过的两位大臣。两个骗子正聚精会神地在织布,但自己是没有一根丝线。“陛下,您觉得漂亮吗?”两位忠诚的官员说道,“陛下请看,花纹多精致呀!色彩多美丽呀!”他们指着空空的织机,以为别人肯定看见布料了。
“这是怎么回事?”皇帝心想,“太荒唐了,我竟然什么也没看见!是我愚蠢吗?难道我不配当皇帝?天啊,这是太可怕了,我从未遇见这么可怕的事!”
“是啊,真是美极了!”皇帝说,“我非常满意!”
他满意地点着头,假装仔细地看着织机上的布料,他不想说出他什么也没看见。陪同官员们也装着在看布料,其实他们什么也没看见,他们和皇帝说着相同的话:“啊,真是美极了!”他们还建议皇帝,用这种奇特的布料做成衣服,在即将要举行的游行大典上穿它。每个人都在附和着说:“太美了!太精致!”脸上都露出喜悦的神色。于是,皇帝赐予骗子爵士的头衔,并赠予一枚可以挂在扣眼上的勋章,还封他们为“宫廷织师”。
游行大典前夜,为了完成皇帝的新衣,两个骗子整夜未眠,点着16支蜡烛在赶工。他们手拿剪刀在空中剪裁一番,又拿着没有穿线的针缝着,最后,齐声说道:“请看!衣服完成了!”
皇帝带领他尊贵的骑士们来到这里。两个骗子一人举起一只手,仿佛手里拿着一件东西一样,说:“请看,这是裤子,这是袍子,还有外衣!”“这件衣服非常轻柔,就像蜘蛛网一样,穿在身上就像什么也没穿似的。这正是它的神奇之处。”
“是啊,真是不错!”骑士们说道,但实际上他们什么也没看见,因为的确什么都没有。
“现在,请皇帝陛下把您的衣服脱下来,”两个骗子说,“让我们在这面大镜子前为您把新衣换上。”
皇帝脱掉了身上所有的衣服,两个骗子装模作样地把新衣一件一件交给他。他们在皇帝的腰围上摆弄一阵,像是在系什么东西。最后,皇帝在镜子前左右转动身体,装作从镜子里欣赏这件新衣。
“天啊,这身衣服太合身了!样子也好看极了!”大家一同赞美道,“瞧那花纹多美!色彩多亮丽!真是一件完美的衣服!”
这时典礼官说:“华盖已经准备好了,陛下一出去,游行就可以开始了!”
“我已经准备好了。”皇帝说,“这身衣服很适合我吧?”说着,又在镜子前转动着身体,他想让大家认为他在很仔细地欣赏他的衣服。侍从伸出手装作在地上拿起后裾,然后做出将后裾托起的动作。他们认真地把空手举在胸前,很怕让人看出其实他们手里什么也没有。
游行正式开始了。街道上站着的人、窗口里伸出脑袋的人都说:“天啊,皇帝身上的衣服真漂亮!衣服的后裾又长又华丽!瞧,真是太合身了!”谁都不愿意让别人知道,其实自己什么都没有看见,因为那样就会暴露自己愚蠢或者不称职。皇帝的新衣从未得到像这次普遍的赞美。
“可是,他根本什么也没穿呀!”最后,一个小孩说道。
“上帝啊,你听,多么天真的话!”孩子的父亲说道。于是,大家开始偷偷传播孩子讲的话。
“有个小孩说,他根本什么也没穿!”
最后所有人都说:“他的确什么衣服也没穿呀!”皇帝开始紧张起来,因为他也觉得百姓讲的话是真的。不过,他心里却想:“我必须完成这次的游行!”于是,皇帝装出更加骄傲的神情,侍从手中托着那并不存在的后裾,跟在他的身后。