君子兴偏豪,葳蕤叶似刀。 不随风偃仰,只共雨潇潇。 (通韵)
君子兴偏豪,葳蕤叶似刀。 不随风偃仰,只共雨潇潇。 (通韵)
寻常一株草,夹缝勉求生。 只叹根基薄,千秋负恶名。
昨夜雨声稠,西风吼作牛。 炎光蒸数月,一霎便成秋。
欲海浮沉不自由,或为鱼饵或为钩。 但看千载名和利,钓得英雄竞白头。
西风昨夜过窗前,扰我庄蝶晓梦酣。顾影不堪新冷月,伤怀最是晚凉天。小楼寂寞扶残醉,薄雾氤氲锁嫩寒。尽道秋光无限好,荼蘼花谢有谁怜? 寂寞孤城月上时,往来能见几心知。曾因酒醉嗟歧...
附寄雁隅老师步韵佳作:[https://www.jianshu.com/p/c8f93ec0ec07] 徒叹事业付东流,敢笑此诗登此楼。 醉里无心豪气露,壁间有意盛名留。 深...
雨送炎炎日,风生许许凉。 蝉声犹嘒嘒,木叶尚苍苍。 景色来天地,光阴任短长。 缘何古词里,尽赋怨秋章?
老子道德经解 第六十七章 憨山大师著 天下皆谓我道大,似不肖。夫惟大,故似不肖;若肖,久矣其细。我有三宝,持而宝之:一曰慈,二曰俭,三曰不敢为天下先。慈,故能勇;俭,故能广;...
老子道德经解 第六十六章 憨山大师著 江海所以能为百谷王者,以其善下之,故能为百谷王。是以圣人欲上民,必以言下之;欲先民,必以身后之。是以圣人处上而民不重,处前而民不害。是以...
老子道德经解 第六十五章 憨山大师著 古之善为道者,非以明民,将以愚之。民之难治,以其智多。以智治国,国之贼;不以智治国,国之福。知此两者亦楷式,能知楷式,是谓玄德。玄德深矣...
老子道德经解 第六十四章 憨山大师著 其安易持,其未兆易谋,其脆易破,其微易散。为之于未有,治之于未乱。合抱之木,生于毫末;九层之台,起于累土;千里之行,始于足下。为者败之,...
浮生如寄, 空空的来, 又空空的走。 我们能收下和给出的, 除了爱还有什么呢? 如果可以, 我愿意给出我所有的美好和深情, 不仅仅为爱你, 更为爱我自己。
日日无事, 看内在的天空风起云涌, 看它因缘变换, 看它春去秋来, 看它聚散着云霞雾霭, 看它也曾纷纷扬扬大雪漫天。 看它偶尔春花绽放枝头, 看它力尽坠落枝桠。 看它浪花翻滚...
有一餐霞子,其居讳俗游。 论时实萧爽,在夏亦如秋。 幽涧常沥沥,高松风飕飕。 其中半日坐,忘却百年愁。 ——《寒山诗》
众卉丛中称雅士,万山谷里溢清芬。 但从风格推王者,岂以馨香足可闻。
负重双肩拾级行。望中背影意难平。 山高壁陡重重险,雨疾风狂步步惊。 苦挣微薪养家口,欣添斗米奉亲情。 犹期体健长登顶,一担峰头初照迎。 备注:此处一担意指一百斤。
行于世间如青莲, 千浊万垢不能染。 历尽尘寰总是梦, 一念回心方安然。